مدح حضرت معصومه س - شعر از حسینی

ذره ام ذره پروری بانو

بنده ام بنده پروری بانو

زین همه رو سیاهی ام بگذر

آمدم رو سیاه بر این در

خاکِ با ارزشم در این خرگه

خاکِ برخاسته از این درگه

هرچه دارم من از وجود شماست

خارِ بی گل چقدر نازیباست

نسل تو شاه زاده و مولا

نسل من نوکروکنیز شما

حَرَمَت سفره خانۀ دلهاست

صاحبِ خانه حضرت زهراست

(ل . حسینی)